Uit de startblokken!

Deel 5 – de reactie van het publiek


een beetje chauvinisme

Hoe reageert het publiek in Nazareth? In eerste instantie positief. De dorpsgenoten zijn onder de indruk van zijn optreden en van het herstelprogramma. Wellicht is er ook een beetje chauvinisme en zijn de Nazareners fier dat iemand van hun dorp zo bekend geworden is. Maar wanneer Jezus later meer uitleg geeft, en zich met God gelijkstelt, keren velen zich tegen Hem en wordt Hij bijna gestenigd.

Wat in Nazareth gebeurt herhaalt zich in gans Israël, en later in de ganse wereld. Want velen zijn onder de indruk van die bijzondere man, maar er is ook veel oppositie.

 

wat kunnen we samen doen?

 

Om af te sluiten volgt een vergelijking met een andere inaugurele rede. Wanneer je al heel wat ouder bent, heb je het misschien nog meegemaakt: de speech die John F. Kennedy uitsprak in 1961.  

 

Op het eerste gezicht is er wel wat gelijkenis tussen JFK en Jezus van Nazareth. Ook Kennedy had een groot charisma en kon zijn publiek  enthousiast maken, en ook hij had heel wat vijanden. Zowel JFK als JVN werden ongeveer drie jaar na hun aantreden vermoord. 

 

De bekendste quote uit Kennedy’s inaugurele rede luidt: “... wat kan je doen voor je land? ... wat kunnen we samen doen voor de vrijheid van de mens?” Het is een terechte vraag, en lijkt een beetje op de oude spreuk "Verbeter de wereld, begin met jezelf”. 

De vragen van JFK zijn vragen die ook God aan ons stelt. Maar “Wat kan ik, wat kunnen wij doen?” komt pas in tweede orde. Jezus kent geen naïef optimisme omtrent de geaardheid en de mogelijkheden van de mens. Zijn oproep gaat gepaard met een herstelprogramma, dat door Hemzelf gefinancierd wordt. God offreert een nieuwe mens en een nieuwe context: het Koninkrijk van God. Zonder Gods ingrijpen zal het de mens niet lukken.   

 

In het beste geval kunnen politici mensen motiveren en goede projecten en structurele oplossingen uitwerken. Maar veel meer kunnen zij niet doen, terwijl er veel meer nodig is. Duurzame oplossingen zijn niet mogelijk zolang de mens zijn eigenbelang vooropstelt. 

 

eigenlijk zijn we bevoorrecht

En dan komt de open vraag: hoe reageren wij op Jezus’ oproep? Eigenlijk zijn we bevoorrecht in vergelijking met de Nazareners. We zien Hem wel niet in levenden lijve, maar wij kennen nu het ganse regeerprogramma, en we weten hoe Hij dat tot dusver heeft uitgevoerd. Wij zien het totaalplaatje: de verschillende fases van het herstelprogramma en hoeveel het heeft gekost. We kennen Jezus’ onderwijs, we hebben weet van de wonderen die Hij deed en van de verrijzenis. We kennen het onderricht van de apostelen en van Paulus, en we kunnen onze zoekmachine loslaten op de woorden van Gods boek en op de vele commentaren. Veel puzzelstukjes liggen nu op hun plaats. We zijn bevoorrecht!

Ik ben bevoorrecht
Ik ben bevoorrecht

FASE I van het programma wordt uitgevoerd op basis van vrijwilligheid.  Iedereen die Jezus’ autoriteit aanvaardt, die instemt met zijn programma en met de manier waarop dat wordt gerealiseerd, kan meewerken aan de uitvoering ervan. Het is een participatief bestuur. God wil ons allemaal betrekken bij de ontwikkeling en de uitvoering van zijn beleid. Hij stelt ons daartoe in staat, want Hij geeft ons de noodzakelijke talenten. Hij zorgt voor ons, Hij staat ons bij en sterkt ons door zijn Geest. Tijd dus om Hem de hand te drukken, en te erkennen als de universele Koning aan wie, van nature uit, alles toebehoort. 

 


de inaugurele rede